علی جان سلام اگر حقیقت رو در مورد عکست بخوام بگم اینه که کمی گریه کردم. از حسی که به من دست داد نمیتونم حرفی بزنم فقط از خدا خواستم اونجا بودم و فریاد میکشیدم فریادی که مدتهاست در گلویم گیر کرده و شاید هم من ترسیده ام نمی دونم بغض من دیگر اختیاری نیست.... فدایت
سلام علی جان چه صحنه ی زیبایی رو شاهد بودی . منم دوست داشتم تا کادرت کمی بازتر باشه تا ابهت ابرا بیشتر نمایان بشه . جای کلبه رو در کادر دوست ندارم . شاید کمی متمایل تر به چپ . ممنون بابت این پست زیبا و رویایی . همیشه پیروز همیشه بینا ارداتمند .
6 comments:
سلام
این عکست رو خیلی دوست دارم
یه حس عجییب توشه
اما من ترجیح میدادم با فوکال پایینتر بگیرم
تا سهم ابرها کمی بیشتر بشه
ولی در نهایت زیباست
علی جان سلام اگر حقیقت رو در مورد عکست بخوام بگم اینه که کمی گریه کردم. از حسی که به من دست داد نمیتونم حرفی بزنم فقط از خدا خواستم اونجا بودم و فریاد میکشیدم فریادی که مدتهاست در گلویم گیر کرده و شاید هم من ترسیده ام نمی دونم بغض من دیگر اختیاری نیست.... فدایت
doosesh daram ziad,, so good
This is one of the Greatest Photo in your fabulous portfoli till now!
All Your Photos Have a Point Of View my friend
:)
سلام علی جان
چه صحنه ی زیبایی رو شاهد بودی .
منم دوست داشتم تا کادرت کمی بازتر باشه تا ابهت ابرا بیشتر نمایان بشه .
جای کلبه رو در کادر دوست ندارم . شاید کمی متمایل تر به چپ .
ممنون بابت این پست زیبا و رویایی .
همیشه پیروز
همیشه بینا
ارداتمند .
سلام علی جان
ممنون بابت محبتت
به راستی آن سکوت و عظمت چه زیباست.
دلم برای آن زیبایی تنگ شده.
قربانت
Post a Comment